Ik ben niet mijn lichaam,
mijn gedachten, mijn gevoelens,
mijn verlangens, mijn gehechtheden,
mijn overtuigingen, mijn oordelen,
mijn verhalen of mijn identificaties.
Mijn essentie, dat wat ik in wezen ben,
voorbij wat komt en gaat,
voorbij wat verschijnt en verdwijnt,
is het eeuwige, het onveranderlijke,
de bron van het bestaan.
Als ik aanwezig ben
in puur, helder, zuiver gewaarzijn,
ben ik één met de bron van het bestaan.
Ik ben de toeschouwer die de spontane, unieke expressie,
vanuit het centrum gewaar is als het bestaan.
Ik ben de getuige van de dans van het leven,
zonder identificatie daarmee.
Er is geen wezenlijk verschil tussen de toeschouwer,
het centrum, de dans van het leven en het bestaan.
Het valt allemaal samen.
Het is allemaal bewustzijn, aanwezigheid,
volmaaktheid, harmonie en genade.
Je hoeft niets te worden,
je bent het al.
Span je niet in,
ontspan je.
Laat wat je niet bent achter je,
en je bent wat je bent.
Eenvoudig leven.
Moeiteloos leven.
Dankbaar en liefdevol
aanvaarden wat er is.
Niet meer, niet minder.
Wat voor jou bestemd is,
verschijnt vanzelf,
zonder inspanning
op je pad.
Niet meer, niet minder.
Vanuit je hart
het leven laten stromen,
is jouw bijdrage
aan het leven.
Niet meer, niet minder.
Het verhaal, dat geen verhaal is, loslaten.
De leer, die geen leer is, begrijpen,
Het woord, dat geen woord is, uitspreken.
De keuze, die geen keuze is, maken.
Het pad, dat geen pad is, lopen.
De dood, die geen dood is, ondergaan.
Het zelf, dat geen zelf is, overstijgen.
De bron, die geen bron is, bewonen.
Het leven is een dans.
Als de danser, het dansen
en de dans één zijn,
helemaal in elkaar opgaan,
dan stroomt het leven,
en danst het leven zich vanzelf.
Dans je levensdans.
Het geheim van het leven openbaart zich,
door je te verbinden met de bron van het leven.
Door je te verbinden met de essentie van de bron,
waar eenheid, wonder en mysterie samenvallen,
openbaart zich wat de essentie is:
eenheid, heelheid en verbondenheid.
